ส่วนสิ่งที่เป็นทั้งจุดเด่นและข้อสังเกตในเวลาเดียวกัน เห็นจะเป็นการออกแบบฉากแอ็กชันที่ผสมผสานมุกตลกขบขันออกมาได้ค่อนข้างลงตัว โดยเฉพาะพาร์ตตัวละครสามผู้เฒ่าอย่าง เซียนแปะ (จิ้ม ชวนชื่น), เซียนเล่า (นุ้ย เชิญยิ้ม) และ เซียนกวน (ธงธง มกจ๊ก) ที่เรียกได้ว่ารับ-ส่งมุกกันอย่างลื่นไหล จนส่งให้พวกเขาเป็นตัวละครแย่งซีนประจำเรื่อง แต่ขณะเดียวกันก็มีบางช่วงบางตอนที่ภาพยนตร์พยายามจะขยี้มุกตลกมากเกินไป จนทำให้มีช่วงที่ดูยืดเยื้อเกินจำเป็นไปสักหน่อย
โดยรวมแล้ว ไชน่าทาวน์ ชะช่า เป็นภาพยนตร์แอ็กชันคอเมดี้ที่มีองค์ประกอบที่น่าสนใจอยู่พอสมควร โดยเฉพาะการออกแบบฉากแอ็กชันเข้ากับความตลกขบขันที่ดูพอสนุก แต่ข้อสังเกตสำคัญเห็นจะเป็นการเล่าเรื่องที่ดูครึ่งๆ กลางๆ ไม่ได้ลงลึกกับประเด็นใดประเด็นหนึ่ง รวมถึงการพยายามขยี้มุกจนดูยืดเยื้อเกินไป จนทำให้ภาพรวมของเรื่องยังไม่กลมกล่อมมากนัก
ไชน่าทาวน์ ชะช่า ว่าด้วยเรื่องของ กี้ เด็กสาวมหาวิทยาลัยที่เกิดมาพร้อมกับโชคชะตาที่เรียกได้ว่าดวงซวยมาตั้งแต่เกิด ก่อนที่จะมีอาแปะมาทักว่าเพราะต้นตระกูลของเธอนั้น อดีตเคยเป็นอั้งยี่ตัวร้ายและมีจุดจบที่อดสู ชาวบ้านพากันรุมสาปแช่ง ทำให้ผลพวงของคำแช่งยังตกทอดจากรุ่นสู่รุ่น ทำให้เธอจำใจขอลองทำพิธีนอนโลงศพเพื่อล้างซวย แต่ปรากฏว่าเรื่องประหลาดก็ได้เกิดขึ้น เมื่อเธอฟื้นขึ้นมาอีกทีพบว่าตัวเองอยู่ในร่างของตี๋หนุ่ม ที่เป็นมือขวาคนสนิทของเหล่าก๋งของเธอ เมื่อเกือบร้อยปีก่อน
นพดล ทรงแสง (จิ้ม ชวนชื่น) รับบท เซียนแปะ
กล่าวคือภาพยนตร์ค่อนข้างมีเส้นเรื่องที่อยากนำเสนออยู่หลายเรื่องพอสมควร ทั้งเส้นเรื่องหลักของกี้ที่จู่ๆ ก็ย้อนเวลากลับมาเจอบรรพบุรุษของตัวเอง จนต้องเข้าไปพัวพันกับความขัดแย้งระหว่างพรรคกระทิงซู่และพรรคกิเลนซิ่ง ขณะเดียวกันก็มีเรื่องมิตรภาพของอาคุ้งและอาไถ่ ปมปัญหาของอาคุ้งและครอบครัว ไปจนถึงเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างอาคุ้งและเหล่าม่า
เพียงแต่ว่าจังหวะและลีลาในการสร้างคอนเทนท์ในยุคนี้ค่อนข้างเปลี่ยนแปลงไปเร็ว สไตล์การทำหนังของลุงรงค์ไม่ได้แย่อะไร แต่ก็ยังไม่ใช่ผลงานที่ดีนัก เพราะลุงรงค์ก็เคยสร้างงานมาสเตอร์พีชของตัวเองเอาไว้ในระดับขึ้นหึ้งมาแล้ว ครั้งนี้อาจจะห่างหายทิ้งช่วงกับการนั่งเก้าอี้ผู้กำกับและผู้สร้างไปเสียนาน ก็หวังว่าถ้ามีเรื่องต่อไป จังหวะการทำหนังของลุงรงค์น่าจะแจ่มขึ้น และเราก็เชียร์และอยากให้มีหนังที่ลุงรุงค์ทำออกอีกในภายภาคหน้า
ขณะเดียวกัน สิ่งที่น่าสนใจของ ไชน่าทาวน์ ชะช่า เห็นจะเป็นพล็อตเรื่องที่ว่าด้วยเรื่องราวการย้อนเวลาเพื่อแก้ไขอดีต ที่แม้พล็อตดังกล่าวจะไม่ใช่เรื่องใหม่ แต่มันก็มีลูกเล่นมากมายให้ผู้สร้างสามารถหยิบมาปรุงแต่งเรื่องราวได้หลากหลายวิธีเช่นกัน บวกกับประเด็นหลักของเรื่องที่เล่าถึงลูกๆ ที่ถูกครอบครัวตั้ง ‘ความคาดหวัง’ ให้ต้องเป็นหัวหน้าครอบครัวหรือสืบทอดกิจการ ไชน่าทาวน์ชะช่า ก็เป็นอีกหนึ่งประเด็นที่น่าสนใจไม่แพ้กัน
รีวิวหนัง "ไชน่าทาวน์ ชะช่า" มะรุมมะตุ้มทะลุมิติสู่ยุคอั้งยี่ ขำขันแบบตลกคาเฟ่
แต่ที่ค่อนข้างใช้ได้และต้องชื่นชมก็คงจะเป็นงานคอสตูม ที่ถือว่าเก็บรายละเอียดความเป็นไทย-จีนในยุคสมัยนั้นได้น่าพอใจ ถึงอาจจะไม่ได้เป็นงานเสื้อผ้าที่ละเอียดยิบอะไรขนาดนั้น แต่ต้องยอมรับว่าเสื้อผ้าหน้าผมของนักแสดงในพาร์ทย้อนอดีต มีส่วนช่วยในการเซ็ตไทม์ไลน์ของหนังให้ดูมีความสมจริงได้ดีอยู่ในระดับที่พึงพอใจ
ระหว่างรอหนังก็มาฟังเพลงประกอบภาพยนต์ไชน่าทาวน์ ชะช่าไปก่อน เพลง น้ำตา ของ ปรีชา ปัดภัย กับ กระต่าย พรรณนิภา ร้องเอาไว้ได้อย่างบาดลึกไปในหัวใจ และการแสดงของบักเซียงที่ร้องไห้ซะแทบตาย กับผีใบข้าวที่ออกมาเต้นเฉย เหมือนจะฮา แต่ไปทางหลอนมากกว่า หวังว่าหนังไชน่าทาวน์ ชะช่าถ่ายทำได้อย่างราบรื่นออกผลงานมาได้อย่างไวรอติดตามชมอยู่แน่นอนครับ
การย้อนอดีตทําให้กี้ได้รู้จักผู้คนที่เชื่อมโยงและนําไปสู่ความซวยของกี้ ด้วยกันทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็น “ตง” ไอ้หนุ่มเลือดร้อน, “ซู้เฮียง” นางโลมสุดเซ็กซี่ประจําซ่องที่กิ๊กกั๊กกับคุ้ง และ “เคี้ยง” น้องชายสุดที่รักของคุ้ง ไม่เพียงเท่านั้น แถมยังมี “เล่า”/“กวน”/“เตียว” สามผู้เฒ่าขาใหญ่ประจําพรรคที่ดูน่าเกรงขามปนเลอะเทอะ แต่คนที่กี้เจอแล้วทําให้เกิดความมึนงงสับสนมากที่สุดก็คือ “จิงจู” ผู้เป็นเหล่ามาของกี้ที่หน้าตาละม้ายคล้ายเธอ ในเมื่อกี้หาทางกลับไปยังโลกปัจจุบันไม่ได้ เธอจึงหันมาหาทางแก้ไขอดีต เพื่อไม่ให้เกิดคําสาปและความซวยกับครอบครัวเธอในอนาคตแทนแต่ใช่ว่าเรื่องที่กี้คิดทํานั้น จะง่ายราวปอกกล้วย ในเมื่อสถานการณ์กําลังไปสู่จุดหายนะอย่างเห็นได้ชัด เธอจะสามารถแก้ไขอดีตได้หรือเปล่า?
นำแสดงโดย ธีรเดช เมธาวรายุทธ, รัญชน์รวี เอื้อกูลวราวัตร, จุฑาวุฒิ ภัทรกำพล
หนัง>! ไชน่าทาวน์ ชะช่า เต็มเรื่องฟรี - พากย์ไทย
ก่อนจะเริ่มละเลงรีวิว...ต้องขอสูดลมหายใจลึก ๆ สักฟอด เพราะการคัมแบ็กงานกำกับอีกหนในครั้งนี้ของลุงรงค์ ถือว่ายังคงรักษามาตรฐานความเป็นนักสร้างหนังของเขาไว้อย่างเสมอต้นเสมอปลาย เทคนิคและจังหวะการหยอดมุก สร้างอารมณ์ให้กับคนดูยังแพรวพราวไม่มีเปลี่ยน เพียงแต่ว่ายุคสมัยที่เปลี่ยนไปเป็นสิบ ๆ ปีแล้ว ต้องยอมรับว่าบางโทนและบางลีลาของลุงรงค์ก็ค่อนข้างจะตกยุคไปประมาณหนึ่งแล้วเช่นกัน